امروزه بسیاری از دیتاسنترها از کابل فیبر نوری استفاده می‌کنند؛ زیرا به دلیل پایداری کابل فیبر نوری، قیمت آنها بسیار ارزان‌تر از کابل معمولی‌ست. فیبر نوری رسانه اصلی برای انتقال اطلاعات است؛ بنابراین قبل از مطالعه ارتباط و مزیت کابل فیبر نوری باید ساختار فیبر نوری، طبقه‌بندی و اصل انتقال در فیبر نوری را بشناسیم. بسیاری از مردم در مورد فیبر نوری و کابل فیبر نوری شک دارند و تفاوت بین آنها را نمی‌دانند. بگذارید ابتدا در این رابطه بحث کنیم، سپس تفاوت بین آنها را درک کنیم.

آیا تفاوت فیبر نوری و کابل فیبر نوری را می‌دانید؟

کابل فیبر نوری برای انتقال داده‌ها از طریق فیبر (رشته) یا پلاستیک (شیشه) استفاده می‌شود؛ بنابراین در طول شیشه‌ای که در داخل رشته‌هایی قرار دارند، پیام  ارسال می‌شود. استفاده از این کابل‌ها نسبت به سایر کابل‌های ارتباطی مزایای زیادی دارد، مانند پهنای باند این کابل‌ها زیاد است، آسیب‌پذیری کمتری نسبت به کابل‌های فلزی در برابر تداخل دارند، نازک‌تر و سبک‌تر هستند و برای انتقال اطلاعات دیجیتالی استفاده می‌شود.

فیبر نوری و کابل فیبر نوری چیست؟

فیبر نوری دارای محیط نازک و نرم است که پرتوهای نور را منتقل می‌کند. در خط ارتباطی واقعی، به منظور اطمینان از اینکه فیبر نوری می‌تواند برای مدت طولانی در شرایط مختلف نقش خود را ایفا کند و استفاده شود، باید به کابل فیبر نوری تبدیل شود؛ زیرا فیبر نوری باید توسط چندین روکش پوشیده شود. فیبر نوری پس از کشیده شدن روکش روی آن، کابل فیبر نوری نامیده می‌شود. بنابراین فیبر نوری بخش اصلی تشکیل دهنده کابل فیبر نوری‌ست.

ساختار محافظ لایه بیرونی از فیبر نوری در برابر محیط اطراف محافظت می‌کند. کابل فیبر نوری شامل فیبر نوری، لایه بافر و دراپ است. فیبر نوری و کابل کواکسیال مشابه هستند، اما سپرِ مش (mesh)، مرکز هسته شیشه‌ای انتقال نور نیست.

هسته فیبر معمولاً از شیشه کوارتز ساخته می‌شود که سطح مقطع آن یک استوانه متحدالمرکز دوگانه بسیار کوچک است، ترد است و به راحتی شکسته می‌شود، بنابراین به یک لایه محافظ نیاز دارید و تفاوت آنها در این است.

در ساختار “Loose tube”، هسته فیبر در یک روکش “sleeve” پلاستیکی پر شده از ژل شناور است. هسته فیبر با این لایه محافظ احاطه شده و نسبت به درجه حرارت بالا و همچنین نیروهای خارجی مخرب از قبیل برش و شکستن، عایق شده است. در ساختار “tight buffer” حفاظت بیشتری از هسته ارائه می‌شود و نسبت به مشکلات تغییرات دمایی حساس‌تر است. اما در حالی انعطاف پذیری بیشتری نسبت به کابل “loose tube” دارد، طراحی “tight buffer” حفاظت کم‌تری از پیچ‌ها و خم‌های تند ارائه می‌‎دهد.

مزیت کابل فیبر نوری چیست؟

کابل فیبر نوری نسل جدیدی از رسانه‌های انتقال است، در مقایسه با رسانه‌های مسی، امنیت فیبر نوری، قابلیت اطمینان یا عملکرد شبکه در آن تا حد زیادی بهبود یافته است. پهنای باند انتقال فیبر نوری بسیار بالاتر از کابل مسی‌ست و حداکثر فاصله بیش از 2 کیلومتر را پشتیبانی می‌کند. دارای مزایای تداخل ضد الکترومغناطیسی خوب، محرمانه بودن قوی، سرعت سریع، ظرفیت انتقال بالاست.

در حال حاضر دو نوع فیبر نوری مختلف وجود دارد، فیبر نوری تک حالته و فیبر نوری چند حالته. فیبر نوری چند حالته عموماً برای اتصالات شبکه در همان ساختمان اداری یا در مناطقی به نسبت نزدیک استفاده می‌شود. فیبر نوری تک حالته داده‌ها را با کیفیت بالاتر و فواصل انتقال طولانی‌تر منتقل می‌کند و اغلب برای اتصال دفاتر یا شبکه‌های پراکنده جغرافیایی استفاده می‌شود. اگر از کابل فیبر نوری به عنوان رسانه انتقال شبکه استفاده می‌کنیم، باید مبدل اترنت به فیبر رسانه و سایر تجهیزات را نیز افزایش دهیم.

کابل فیبر نوری به عنوان رسانه اصلی انتقال فیبر نوری‌ست و باید به کیفیت، در انتخاب کابل فیبر نوری توجه کنیم، به خصوص در هنگام سفارش کابل فیبر نوری، باید عوامل زیادی را به طور جامع در نظر بگیریم.

شما می‌توانید برای خرید کابل شبکه لگراند و البرز و تجهیزات شبکه با پشتیبانان و متخصصان شرکت فراز شبکه کارنو تماس گرفته و پس از دریافت اطلاعات، خرید خود را انجام دهید.

کابل‌های فیبر شبکه دارای مزایای مشخصی نسبت به کابل‌های مسی هستند

مزیت کابل فیبر نوری

1. پهنای باند بیشتر

کابل‌های مسی در ابتدا برای انتقال صدا طراحی شده بودند و پهنای باند محدودی داشتند. کابل‌های فیبر نوری امروزی پهنای باند بیشتری را برای انتقال داده‌های بیشتر نسبت به کابل‌های مسی با همان قطر فراهم می‌کنند. در خانواده کابل‌های فیبر نوری، فیبر تک حالته تا دو برابر فیبر چند حالته توان عملیاتی را ارائه می‌دهد.

2. سرعت بیشتر

کابل‌های فیبر نوری دارای هسته‌ای هستند که نور را برای انتقال داده‌ها حمل می‌کند. این کار به کابل‌های فیبر نوری اجازه می‌دهد تا سیگنال‌هایی را با سرعت‌هایی انتقال دهند که تنها حدود 31 درصد کمتر از سرعت نور است. (سریع‌تر از کابل‌های مسی Cat5 یا Cat6)، همچنین کاهش سیگنال‌ها با کابل‌های فیبر نوری کمتر است.

3. مسافت‌های طولانی‌تر

کابل‌های فیبر نوری می‌توانند سیگنال‌ها را بسیار دورتر از محدودیت‌های معمولی 328 فوتی برای کابل‌های مسی حمل کنند. به عنوان مثال، برخی از کابل‌های فیبر تک حالته تا 10 گیگابیت بر ثانیه می‌توانند سیگنال‌ها را تقریباً 25 مایل (40 کیلومتر) حمل کنند. فاصله واقعی به نوع کابل، طول موج و شبکه بستگی دارد.

4. قابلیت اطمینان بهتر

فیبر در برابر تغییرات دما، آب و هوای شدید و رطوبت مصون است. (همه این عوامل، می‌توانند اتصال کابل مسی را مختل کنند.) به علاوه، فیبر جریان الکتریکی را حمل نمی‌کند، بنابراین تداخل الکترومغناطیسی (EMI) نمی‌تواند انتقال داده‌ها را مختل کند. همچنین مانند کابل‌های مسی قدیمی یا فرسوده خطر آتش سوزی وجود ندارد.

5. نازک‌تر و محکم‌‎تر

در مقایسه با کابل‌های مسی، کابل‌های فیبر نوری نازک‌تر و سبک‌تر هستند. فیبر می‌تواند فشار کشش بیشتری را نسبت به مس تحمل کند و کمتر در معرض آسیب و شکستگی‌ست.

6. انعطاف بیشتر برای آینده

مبدل‌های رسانه‌ای امکان گنجاندن فیبر، در شبکه‌های موجود را فراهم می‌کنند. مبدل‌ها اتصالات اترنت (UTP) را از طریق کابل فیبر نوری گسترش می‌دهند. پچ پنل مدولار تجهیزاتی را با سرعت‌های 10 گیگابیت، 40 گیگابیت و 100/120 گیگابیت ادغام می‌کنند تا نیازهای فعلی را برآورده کنند و انعطاف‌پذیری را برای نیازهای آینده فراهم کنند.

7. کاهش هزینه کل

اگرچه ممکن است، برخی از کابل‌های فیبر نوری ممکن است هزینه اولیه بالاتری نسبت به مسی داشته باشند، دوام و قابلیت اطمینان فیبر می‌تواند هزینه کل مالکیت (TCO) را کاهش دهد. با پیشرفت تکنولوژی، هزینه کابل‌های فیبر نوری و قطعات مرتبط با آن کاهش می‌یابد.