شکی نیست که کابل‌های فیبر نوری ضد آب نقش مهمی در صنعت مخابرات دارند. برنامه‌هایی مانند مراکز داده، شبکه‌های محلی، شبکه‌های مخابراتی، اترنت صنعتی و شبکه‌های بی‌سیم همگی به فیبر نوری جهت اطمینان از اتصال روان نیاز دارند.

هر برنامه بر اساس الزامات عملکرد، شرایط محیطی و نوع نصب، به طراحی کابلی مخصوصی نیاز دارد. تمام تولید کنندگان کابل‌های فیبر نوری که برای استفاده در فضای باز در نظر گرفته شده‌اند باید به موضوع محافظت از سطح شیشه فیبر نوری در برابر رطوبت توجه کنند. بسیاری از تولید کنندگان ویژگی ضد آب بودن را برای حل مشکل ارائه می‌دهند. در این مقاله به نکاتی درباره کابل فیبر نوری ضد آب اشاره می‌کنیم.

پوشش کابل فیبر نوری اولیه

پوشش الیاف اولیه 250 میکرومتری، تنها یک لایه 62.5 میکرومتری از مواد آکریلات خشک شده با اشعه ماوراء بنفش را به عنوان محافظ اصلی بر روی سطح شیشه الیاف فیبر نوری ایجاد می‌کرد. این ماده آکریلاتی متخلخل بود و در صورت غوطه ور شدن فیبر در آب، غلظت یون‌های OH را در سطح لایه شیشه ای فیبر نوری بیشتر می‌کرد.

تمام مواد پلاستیکی به درجات مختلف متخلخل هستند. دسته کلی مواد ترموپلاستیک که معمولاً در سازه‌های کابلی مورد استفاده قرار می‌گیرند تا حدودی آب را جذب می‌کنند. با این حال، مواد ترموپلاستیک مطمئناً به عنوان محافظ کامل آب عمل نمی‌کنند. فقط موادی مانند فلزات یا شیشه می‌توانند خاصیت «هرمتیک» واقعی ایجاد کنند. مواد پلاستیکی به طور کلی با پارامترهایی مانند جذب آب و جذب سایر حلال‌های رایج مانند روغن، بنزین، نفت سفید و غیره مشخص می‌شوند. و بطور کلی مولکول‌های آب را نمی‌توان از سطح شیشه الیاف در کابل پلاستیکی حذف کرد.

کابل فیبر نوری

کابل‌های فیبر نوری رایج مانند پچ کورد LC، نمی‌توانند با محیط الکتریکی خشن (مثل محیط‌های مرطوب) سازگار شوند. نصب شبکه‌های فیبر نوری در محیط های سخت مانند کف زمین، نیازمند ملاحظات خاصی‌ست. بنابراین کابل‌های فیبر نوری مقاوم در برابر آب به دلیل ماهیت ضدآب آن‌ها در بازار تقاضای زیادی دارند.

بررسی اجمالی کابل‌های فیبر نوری ضد آب

این کابل به نوع خاصی از کابل فیبر نوری اطلاق می‌شود که برای تاسیساتی طراحی و مشخص شده است که در آن  کابل‌ها با آب یا رطوبت در تماس باشد، مانند آنتن هوایی یا مکان های دفن شده در زیر زمین یا درون مِجرا. کابل‌ها در این برنامه‌ها و طرح ها در معرض آب قرار می‌گیرند یا می‌توانند به طور موقت در آب غوطه‌ور شوند، بنابراین حاوی یک پلیمر پر از ژل مقاوم در برابر آب یا بدون ژل (ژل خشک) هستند.

انواع کابل فیبر نوری

به طور کلی، انواع کابل‌ فیبر نوری را می‌توان در سه دستۀ کابل بیرون ساختمان Outside plant (OSP)، کابل (داخلی/خارجی) و کابل (داخلی) تقسیم کرد که بر اساس محیط و محل نصب آن‌ها مشخص می‌شوند.

به استثنای کابل‌های داخلی، همه کابل‌ها حاوی مواد پر از ژل یا بدون ژل مقاوم در برابر آب هستند تا از آب و رطوبت محافظت کنند. قبل از استفاده از کابل پر شده با ژل و بدون ژل، استفاده از (flooded core) یکی دیگر از روش‌های مسدود کننده آب بود که امروزه به ندرت استفاده می‌شود.

کابل‌های بدون ژل که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، حاوی پودر پلیمری فوق‌جاذب هستند که در تماس با آب یا رطوبت فعال می‌شوند. این لایه مانع از نفوذ آب به کابل می‌شود و با تغییرات دما امکان انبساط و انقباض را فراهم می‌کند.

کابل‌های داخلی حاوی مواد مقاوم در برابر آب نیستند زیرا معمولاً در معرض آب قرار نمی گیرند. همچنین در کابل‌های داخلی و (داخلی/خارج) باید الزامات و استانداردهای اشتعال پذیری مطابق با دستوالعمل‌های ارائه شده ملی یا بین المللی رعایت شود.

شما می‌توانید برای خرید کابل شبکه لگراند و البرز و تجهیزات شبکه با پشتیبانان و متخصصان  شرکت فراز شبکه کارنو تماس گرفته و پس از دریافت اطلاعات، خرید خود را انجام دهید.

 کابل لوله بافر و شل

کابل لوله بافر ( Tight-Buffered Tube Cable) و شل (Loose Tube Cable) مقاومت عالی در برابر رطوبت دارند. کابل‌های مقاوم در برابر آب در بسیاری از مشخصات و استانداردهای صنعتی گنجانده شده است. به طور کلی، دو طرح اصلی کابل مقاوم در برابر آب وجود دارد:

1- کابل‌های بافر محکم که بیشتر در داخل ساختمان‌ها استفاده می‌شود.

2- کابل‌های لوله شل (OSP داخل/خارج) استفاده می‌شود.

موارد استفاده از کابل لوله بافر و شل

همه می‌دانند که اکثر طرح‌های کابل بافر محکم برای استفاده در فضای داخلی مشخص شده‌اند، اما برخی از آنها با پودر و نخ مقاوم در برابر آب مقاوم‌سازی می‌شوند که آنها را برای برخی از کاربردهای داخلی/خارجی مناسب می‌کند. کابل بافر محکم از یک رویکرد طراحی متفاوت برای مقابله با مساله رطوبت استفاده می‌کند. آنها به جای تلاش برای «ضد آب» بودن، به گونه ای طراحی شده اند که در برابر آب مقاوم باشند.

مواد بافر پلاستیک‌های کم تخلخل با مقاومت عالی در برابر رطوبت هستند. این ساختار به طور موثری غلظت پیوندهای OH مولکول آب را در سطح شیشه‌های فیبر نوری کم می‌کند؛ در نتیجه عملا پدیده خوردگی را از بین می‌برد.

در کابل‌های لوله شل، برای جلوگیری از رسیدن آب به الیاف داخلی پوشش (250 میلی متری)، لوله‌های اطراف الیاف باید با پودر یا ژل جاذب آب پر شود که در شرایط رطوبت بالا کابل را مقاوم‌تر و آنها را برای کاربردهای خارج از ساختمان آماده می‌کند.

این روش به ویژه برای ضد آب کردن کابل و پر کردن فضاهای خالی آن توسط ژل ساخته شده است. لوله‌های پر از ژل همچنین می‌توانند با تغییرات دما منبسط و منقبض شوند، که باعث می‌شود کابل لوله شل برای محیط‌های خشن و با رطوبت بالا که آب یا رطوبت می‌تواند مشکل ساز باشد، عالی عمل کند. با این حال، باید بدانید که ژل‌ها می‌توانند حرکت کنند، جریان داشته باشند و ته نشین شوند.

نتیجه

بدون در نظر گرفتن شرایط نصب، محیط یا زمان، همان سطح حفاظت در تمام طول فیبر نوری ضد آب به وجود می‌آید. کابل‌های بافر محکم طراحی شده‌اند، بنابراین فضاهای باز موجود در ساختار کابل فیبرنوری بسیار کم است. حتی اگر روکش کابل خارجی بریده یا آب وارد ساختار کابل شود، تنها درصد بسیار کمی از سطح مقطع را آب می‌گیرد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. منتظر بروزرسانی‌های بعدی ما باشید و سوالات، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.