ساختار کابل شبکه بسته به نوع آن متفاوت است؛ از همین جهت ما در این مقاله به معرفی انواع کابل شبکه و توضیح ساختار آنها می‌پردازیم. اکنون در ابتدا به توضیح کابل شبکه و سپس معرفی و ساختا آن خواهیم پرداخت.

کابل شبکه چیست:

به طور کلی، کابل شبکه نوعی سیم‌کشی کابل است که در ارتباطات مخابراتی استفاده می‌شود و داده‌ها را از رایانه‌های جداگانه به یک شبکه‌ی اصلی بزرگتر منتقل می‌کند. گاهی اوقات این کابل‌ها، خارجی هستند و می‌توانند برای انجام کارهایی مانند اتصال رایانه‌ها به مودم‌های اینترنتی یا پورت‌های اتصال داده استفاده شوند. آنها همچنین می‌توانند بخشی از زیرساخت‌های بزرگتری باشند و به منظور ایجاد دسترسی آماده به خدمات اینترنت و تلویزیون کابلی در کنار دیوارهایی به همراه مواردی مانند برق کار ‌شوند.

انواع کابل‌های شبکه:

رایج‌ترین کابل‌های شبکه عبارت‌اند‌ از:

• کابل جفت پیچ خورده
• کواکسیال
• اترنت
• و فیبر نوری

هر کدام از موارد نام برده شده، معمولاً برای هدف خاص به کار گرفته ‌می‌شوند. بنابراین هر کسی که به دنبال خرید کابل و نصب آن است، عاقلانه خواهد بود که قبل از سرمایه‌گذاری به کمی تحقیق بپردازد.

چرا از کابل‌ها استفاده می‌شود:

شبکه‌های کامپیوتری می‌توانند یک علم پیچیده باشند، اما در مورد کابل‌کشی هدف کاملا مشخص است. یعنی انتقال اطلاعات از طریق مجموعه ای از “بسته‌های” داده از مکانی به مکان دیگر. در واقع بیت‌ها و بایت‌ها، اطلاعاتی هستند که توسط یک کامپیوتر یا دستگاه به کامپیوتر دیگر ارسال می‌شوند. به منظور ارتقاء کارایی و سرعت، اکثر شبکه‌ها، داده‌ها را به کوچکترین قطعات آن (بیت و بایت)، تقسیم می‌کنند و سپس آن قطعات کوچک را به صورت جداگانه ارسال می‌نمایند. بنابراین ما برای انتقال داده‌ها از کابل‌های شبکه استفاده می‌کنیم.

نمونه‌های جفت پیچ خورده:

کابل جفت پیچ خورده، بدون پوشش (UTP) در بسیاری از شبکه‌های اترنت خانگی و تجاری استفاده می‌شود. این کابل دارای چهار جفت سیم بوده که داخل پوشش کابل قرار گرفته است. هر جفت به چندین پیچ اضافی پیچیده می‌شود تا از تداخل سایر دستگاه‌های موجود در شبکه جلوگیری شود. ساختار این نوع کابل قابلیت اطمینان آن را افزایش می‌دهد و به حداقل رساندن خرابی‌های شبکه کمک می‌نماید؛ به همین دلیل در شبکه‌هایی که تعداد زیادی کاربر یا رایانه متصل وجود دارد رایج هستند.

تقریبا همه شبکه‌های کامپیوتری LAN مدرن از این کابل استفاده می‌کنند.

ساختارکابل جفت پیچ خورده:

این کابل از جفت سیم مسی عایق‌بندی شده با کد رنگی تشکیل شده است. هر دو سیم به دور یکدیگر پیچیده می‌شوند تا در حالت جفت قرار گیرند.

معمولا در ساختار این کابل، چهار جفت وجود دارد. هر جفت دارای یک رنگ ثابت و یک سیم رنگی خط‌ دار است. رنگ‌های ثابت آن: آبی، قهوه‌ای، سبز و نارنجی هستند.

در غلاف پلاستیکی، دو نوع کابل جفت پیچ خورده با نام‌های UTP و  STP وجود دارد.

در کابلUTP (Unshielded Twisted-pair) ، همه‌ی جفت‌ها در یک غلاف پلاستیکی پیچیده شده‌اند. در کابلSTP (Shielded Twisted-pair) ، هر جفت با یک محافظ فلزی اضافی پیچیده می‌شود، سپس همه‌ی جفت‌ها در یک غلاف پلاستیکی بیرونی پیچیده خواهند شد.

کابل‌های کواکسیال:

کابل کواکسیال که گاهی اوقات “کواکس” نامیده می‌شود، یکی دیگر از انواع رایج کابلِ شبکه است. این کابل یک هادیِ مسی در مرکز خود دارد و یک پوشش پلاستیکی که به عنوان عایق، بین رسانای مرکزی و یک محافظ فلزی عمل می‌کند. این پوشش ممکن است نازک یا ضخیم باشد. پوشش ضخیم‌تر انعطاف‌پذیری کمتری دارد، اما ممکن است محافظت بیشتری را ارائه دهد.

ساختار کابل کواکسیال:

ساختار کابل کواکسیال شامل: غلاف، عایق و هادی می‌باشد.

غلاف:

غلاف، لایه‌ی بیرونی کابل کواکسیال است.این لایه از سپر بافته شده‌ی کابل در برابر آسیب‌های فیزیکی محافظت می‌کند.

عایق:

عایق از هسته محافظت می‌کند. همچنین هسته را جدا از سپر بافته شده، نگه می‌دارد. از آنجا که هر دو هسته و سپر بافته شده از یک فلز ساخته شده‌اند، بدون هیچ گونه عایقی لایه‌ی آنها یکدیگر را لمس کرده و منجر به یک اتصال کوتاه در سیم می‌شوند.

هادی:

هادی، سیگنال‌های الکترومغناطیسی را حمل می‌کند. بر اساس هادی، کابل کواکسیال را می‌توان به دو نوع طبقه‌بندی نمود. کابل کواکسیال‌تک‌ هسته‌ای و کابل کواکسیال چند‌ هسته‌ای.

یک کابل کواکسیال ‌تک ‌هسته‌ای از یک هادیِ فلزی مرکزی (معمولا مسی) استفاده می‌کند، در حالی که یک کابل کواکسیال ‌چند هسته‌ای از چند رشته‌ی نازکِ سیم فلزی استفاده می‌کند.

کابل های اترنت:

کابل متقاطع اترنت نیازی به سوئیچ شبکه یا روتر ندارد. این کابل همچنین اجازه می‌دهد تا رایانه‌ها با استفاده از آداپتورهای شبکه‌ی خود؛ مانند: کارت رابط شبکه (NIC)، متصل شوند. افرادی که مایل به خرید یک کابل شبکه قابل حمل هستند تا بتوانند مواردی مانند: کامپیوترهای لپ‌تاپ را به پورت‌های خارجی اینترنت یا جک‌ها متصل نمایند، معمولا این نوع کابل‌ها انتخاب می‌کنند.

فیبرهای نوری:

کابل‌های فیبر نوری، برای شبکه‌هایی که مسافت‌های زیادی را پوشش می‌دهند استفاده می‌شوند. در نتیجه، این نوع کابل کشی دارای چندین لایه‌ پوشش محافظ است.

از کابل‌های فیبر نوری در محیط‌های شبکه‌ی بزرگ استفاده می شود.

این کابل می‌تواند داده‌ها را در مسافت‌های طولانی با بالاترین سرعت (40 کیلومتر با سرعت 100 گیگابیت بر ثانیه) انتقال دهد.

فیبر نوری از نور برای ارسال اطلاعات استفاده می کند و نور را از یک نقطه انتهایی به نقطه‌ی دیگر منعکس می‌کند. براساس تعداد پرتوهای نور در یک زمان معین، دو نوع فیبر نوری با نام‌های  SMFو MMFوجود دارد.

ساختار کابل فیبر نوری:

این کابل از یک هسته، روکش، بافر و ژاکت تشکیل شده است.

هسته از رشته‌های نازک شیشه یا پلاستیک ساخته شده است و می‌تواند داده‌ها را در مسافت‌های طولانی حمل کند. هسته در روکش و روکش در بافر پیچیده شده است. بافر نیز در ژاکت پیچیده شده است.

Core، سیگنال‌های داده را به شکل نور حمل می‌کند و روکش، نور را به هسته باز می‌گرداند. بافر از نور در برابر نشت محافظت می‌کند. کابل فیبر نوری کاملا در برابر EMI و RFI مصون است.

سخن آخر:

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد.

شما می‌توانید برای خرید کابل شبکه لگراند و البرز و تجهیزات شبکه با پشتیبانان سایت تماس گرفته و پس از دریافت اطلاعات، خرید خود را انجام دهید.

منتظر بروزرسانی‌های بعدی ما باشید و سوالات، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.